Van ja zeggen naar ja doen.
Van ja zeggen naar ja doen
In veel organisaties komen we het tegen. Ja zeggen en Nee doen. Het is zelden ingegeven door slechte bedoelingen, en heel eerlijk, in mijn dagen als manager heb ik mijzelf er ook wel eens schuldig aan gemaakt. Als ik dit deed was dat meestal omdat ik niet er achterstond maar dat niet had benoemd, of omdat ik vreesde voor de reacties in het team. En ik denk dat ook jij je hier meer dan eens schuldig aan hebt gemaakt.
Goed. We zijn het er over eens: iedereen doet het. Waar we het ook over eens kunnen zijn is dat deze ondermijnende dynamiek je organisatie helemaal niks helpt. Sterker nog; als je kijkt naar de reden van het falen van reorganisaties dan heb je hier 1 van de grote oorzaken te pakken. Kijk eens in de spiegel? Waarom maak jij je er wel eens schuldig aan? En waarom dan? Dikke kans dat je mijn redenen herkent. Maar ja, hoe dit dan anders te doen in de toekomst?
Ik heb mijzelf geleerd dat als ik het met een besluit of beweging niet eens ben, dit wel te adresseren in het gremium waar dat hoort. Kwaliteit van besluiten neemt toe doordat mensen aangeven ze het niet zien zitten. Het bevragen van de reden daarvan kan de besluitvorming alleen maar ten goede komen, en kan ervoor zorgen dat potentiële nee-doeners toch ja-doeners worden. Een kleine aanpassingen of verdieping kan van tegenstanders medestanders maken. En als ik het inhoudelijk oneens blijf heb ik 2 keuzes: management loyaal blijven en het besluit uitdragen en uitvoeren, of besluiten dat ik niet meer de juiste vrouw voor de plek ben. “Bold decisions” noemen ze dat. Of gewoon gezond verstand en eerlijk zijn.
Als de reden was dat ik vreesde om het in het team te brengen, dan zit er maar 1 ding op: Zorgen dat ik de juiste tools en vaardigheden heb hiermee te dealen. Dat hoort bij je functie als leidinggevende. Vind je het moeilijk? Dan zorg dat je het leert! Want het is echt te leren hoor! En je mag altijd met ons sparren hoe dit te leren!
